به نام خدا
نمیدانم،شاید خود من و امثال من هم در غربت مسجد حاجی آباد زرین شریک باشیم.واقعا تاسف می خورم وقتی شاهدم که
کمترین اقدامی برای حل مشکلات عدیده این خانه خدا انجام نمیگیرد.هرچند این روزها مسجد به خاطر ناهمواری های
آزاردهنده کف تعطیل شده است اما تضمینی نیست که اوضاع روبه راه شود.
در این چند سالی که اولویت سازندگی و صرف بودجه با حسینیه آبادی است متاسفانه باید بگویم مسجد دارد روزهای مهجوری
و غربت را سپری می کند و کسی نیست به داد در و دیوار فرسوده و بستر ناهموارش برسد.آن هم مسجد پر رونقی مثل مسجد
حاجی آباد زرین که برکات و حسناتش زبانزد است و حالا به روزی افتاده که قابل استفاده نیست و برای رفع مشکل باید تعطیل شود
و اما شمه ای از مشکلاتی که نتیجه اهمال من و شماست:

ناهمواری کف مسجد
فرسودگی و ناهماهنگی قالی ها
دیوارهای دودگرفته و تارهای عنکبوت
عدم تناسب و شکستگی همه پشتی ها
شکستگی گچکاری و قسمتی از محراب
کمبود جای غیر قابل تحمل قسمت بانوان
وجود قاب ها و تصاویر و ادعیه های دیواری قدیمی و غیر قابل استفاده
ورودی کوچک و به دور از شان خانه خدا
نامرتبی و کثیفی و نا آراستگی داخل مسجد
شیشه های خاکی و لکه دار
پیدا شدن جانورهای موذی و سوسک و حتی مار در مسجد
...و

تا چه زمانی باید پای سالمندان روی ناهمواری های مسجد آسیب ببیند؟تا کی باید حین یک مراسم مهم با چوب به دنبال مار بدویم؟بچه ها تا چه وقت باید به خاطر پستی بلندی های قالی ها زمین بخورند؟اگر حاجی آباد مردمی مذهبی نداشت دیگر مسجد چه وضعی داشت؟ما چه جوابی برای این مشکلات داریم؟هنوز هم می خواهیم کمبود بودجه را مطرح کنیم؟مگر شب عاشورا برای حسینیه چندین میلیون کمک نمی گیریم؟مسجد مهمتر از حسینیه نیست؟خانه خدا احترام ندارد؟اصلا مگر هرکاری بودجه میخواهد؟جارو زدن مسجد پول می خواهد...؟
من در اینجا خواهش میکنم دست اندرکاران مسجد و مسئولین آبادی فکری کنند و این بی توجهی را متوقف کنند.
.فکر نمیکنم در آبادی کسی باشد که از اوضاع مسجد راضی باشد.
شما چگونه فکر می کنید؟